‘พิวริตีบอลล์’ ความผูกพันพ่อ-ลูกสาว สัญญาใจรักษ์พรหมจรรย์ถึงวันวิวาห์
ใช้ชีวิตใหม่ ที่คุณออกแบบเองได้ด้วยตัวคุณ
วันหนึ่งตื่นขึ้นมาลูกก็คิดว่า เอ…นี่เราอยู่ที่ไหน ทำไมชีวิตเราเป็นอย่างนี้ ในเมื่อเราต้องเก็บกระเป๋าตลอดเวลา ต้องใช้ชีวิตตามที่ตารางบินกำหนด ของหรูๆที่มีอยู่ล้วนหมดความหมาย ให้ความสุขเราแค่ชั่วครั้งชั่วคราว ผิดกับเมื่อก่อนที่เคยรู้สึกว่ามันมีความหมายมาก เบื่อมากๆ ที่ต้อง Entertain กับเพื่อนอยู่เรื่อยๆ ไม่อาจหยุดตัวเองให้เลิกชีวิตแบบฟุ่มเฟือยได้ เบื่อไปทุกสิ่งทุกอย่าง
หยุดเป็นตัวสำเร็จ
ดังนั้นก่อนที่จะนั่งสมาธิ ดิฉันก็จะขอบารมีของหลวงปู่ให้เมตตาช่วยฉันด้วย แล้วหลังจากนั้นก็หลับตาลง และบอกกับตัวเองว่า “ หยุด ขณะนี้ฉันจะหยุดคิด จะหยุดพัก” และค่อยๆวางใจเลื่อนลงตามศูนย์กลางกายฐานต่างๆอย่างช้าๆ ลงมาที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ที่กลางท้อง หลังจากนั้นดิฉันก็รู้สึกว่าในตัวไม่มีอวัยวะใดๆเลย รู้สึกเหมือนร่างกายกลวงภายใน และมีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีท้อง ไม่มีอะไรเลย และฉันใช้ความรู้สึกเข้าไปสัมผัสที่ดวงแก้วภายในตัว
ผู้นำทางภายใน อันเข้มแข็ง
สมาธิได้ทำให้ชีวิตของฉันดีขึ้นอย่างมาก เดี๋ยวนี้ฉันรู้แล้วว่า ฉันจะเป็นเพื่อนที่ดีกับตัวเองได้อย่างไร การปฏิบัติธรรมได้ให้ที่พึงอันปลอดภัยภายในแก่เราซึ่งไม่มีใครเอาจากเราไปได้เลย และฉันรู้สึกว่าจิตใจเข้มแข็งขึ้น มั่นใจในการดำเนินชีวิตให้ก้าวไปข้างหน้า มากถึง 150 %
DMC ให้อะไรมากกว่าที่คุณคิด
ผมเป็นคุณครูพิเศษ ติวคณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษ เด็กๆจะมาที่บ้านของผม ผมพบว่าเด็กๆบางทีไม่มีสมาธิเลย พวกเขาจะเล่นกันเสมอ บางทีก็คิดเรื่องนู่นเรื่องนี่ ผมจึงบอกพวกเขาว่า
บรรพชาสามเณร วัดพุทธเอ้าสบวร์ก เยอรมัน
เมื่อพระอาจารย์ได้นำประวัติชีวิตของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ มาให้ดูกัน พอดูจบ ผมนิ่งอึ้งไปทันที ในหัวก็คิดแต่ว่า "โอ...มีด้วยหรือบุคคลที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้ บุคคลที่ยอมแม้แต่จะสละชีวิตตัวเอง เพื่อให้ได้มาซึ่งคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า" แล้วในวินาทีนั้น ผมก็ตัดสินใจทันทีว่า จะต้องเป็นหลานแท้ของท่าน คือจะต้องเข้าถึงธรรมให้ได้
ยุวธรรมทายาท รุ่นแรกของวัดพุทธสตุทท์การ์ท
ผมเป็นน้องเล็กที่สุดในรุ่น ตอนแรกผมไม่คิดจะบวช แต่เห็นพี่ๆเขาเตรียมตัวบวชแล้ว ผมเลยรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยากบวชบ้าง และที่สำคัญผมมี สามเณรพ่อ เป็นแรงใจอยู่ข้างๆ สามเณรพ่อเป็นต้นแบบ พ่อไม่ลุกผมก็ไม่ลุก แต่ก็มีบ้าง คือถ้าสามเณรพ่อนั่งนานเกินไปผมก็จะสะกิดว่า “พ่อครับ เมื่อไหร่จะลุก” หรือถ้าไม่ลุกผมก็เอนศีรษะพิงร่างอันอบอุ่นของพ่อไปเลย
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 170
เมื่อทหารเหล่านั้น นำเสด็จกษัตริย์ทั้งสี่พระองค์มาถึงเชิงบันได ก็ช่วยกันเปิดปากประตูอุโมงค์ แล้วทูลเชิญให้เสด็จพระดำเนินไปตามเส้นทางนั้น เมื่อเสด็จเข้าไปสู่ภายในอุโมงค์แล้ว พระนางทอดพระเนตรเห็นทางลับนั้น ก็ทรงมีพระทัยพิศวงยิ่งนัก ถึงกับทรงปรารภขึ้นว่า “เอ...ชอบกลอยู่นะ เราอยู่ที่นี่มานาน ตั้งแต่เกิดมาจนแก่ปูนนี้ ก็ยังไม่เคยลงมาตามทางนี้เลย”
ศรีภรรยา เทพธิดาในบ้าน
เมื่อได้ฟัง พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว เทศน์ในมงคลชีวิตว่า “ถ้าคนไม่มีศีลเอาไปแลกกับหมา ชาวบ้านยังไม่เอาเลย” ซึ่งก่อนหน้านั้นผมผิดศีลเกือบทุกข้อ ฟังแล้วก็ได้คิด “เอ...เรายังมีค่าน้อยกว่าสุนัขเลยเหรอ” จึงฮึด ตัดใจหักดิบทีละข้อ จนมาถึงข้อที่ยากที่สุดคือข้อ5 แล้วผมก็หยุดดื่มได้ตลอดช่วงเข้าพรรษา
